یک مخترع جوان چینی طرح مفهومی یک خودرو آینده را ارائه کرده است که می‌تواند بر روی جاده، یخ، شن و حتی بر روی آب حرکت کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، یک طراح 21 ساله چینی به نام «یوهان ژانگ» فارغ التحصیل رشته طراحی صنعتی از دانشگاه شیهوا خودرویی را طراحی کرده که قادر است بر روی هر سطحی حرکت کند.

این خودرو شگفت انگیز که «فولکس واگن آکوا» نام دارد و در حال حاضر تنها طرح مفهومی آن ارائه شده، یک خودرو اسپورت با چهار فن پر قدرت است.

این خودرو می‌تواند با حداکثر سرعت 62 متر بر ساعت در روی جاده، یخ، شن و حتی بر روی آب حرکت کند.

پنجره‌های عریض بالای صندلی‌های جلویی «آکوا» اجازه می‌دهند که سرنشینان از چشم انداز پانورامیک مناظر اطراف لذت ببرند.

براساس گزارش دیلی میل، این خودرو از فناوری‌هایی که درحال حاضر در دسترس قرار دارند بهره می‌گیرد و از یک پیل سوختی هیدروژنی برای تامین انرژی دو موتور خود استفاده می‌کند.

این طراح جوان در این خصوص توضیح داد: «هیچ چیز بهتر از سفر با خودرویی که بتواند بر روی هر سطحی حرکت کند نیست. امیدوارم که روزی آکوا به یک ابَر خودرو واقعی تبدیل شود و در اختیار همه قرار بگیرد.»

این خودرو مفهومی کاملا زیستی برنده «جایزه خودرو CDN چین» شده است. موضوع این رقابت که اسپانسر آن را شرکت آلمانی فولکس واگن به عهده داشته است «خودرو فرا جاده‌ای چینی» بود

مرگهای عجیب !!        

 عقب اتومبيل گير کرد و گردنش شکست و خفه شد.

الکساندرپادشاه يونان(۱۸93 192۱) يک ميمون خانگي گازش گرفت و در اثر عفونت خون در گذشت.

وارونه بر زمين افتاده بود، در سرش فرو رفت.

اسکاتلنديها معرفي کرده بود، سر بريده شد.

رودولفوني يروژنرال مکزيکي ( 1880، 1917) اسبش در شن روان گرفتار شد و سنگيني طلاهايي که

به همراه داشت باعث فرو رفتن به درون ماسه شد.

زئوکسيس نقاش يونان ( قرن پنجم ق.م) به تصويري که از يک ساحره پير کشيده بود آنقدر خنديد که

 يکي از رگ هايش پاره شد و مرد!

فرانسيس بيکن (1561،1626) براثر گرفتاري در يک سرماي ناگهاني درگذشت.

کلاديوس اول امپراتور روم( 54 ب م. 10 ق.م) با يک پر آغشته به سم خفه شد.

 دستگيري دزدان کار گذاشته بود.

هنري اول پادشاه انگليسي(1068،1135) در اثر افراط در خوردن مارماهي دچار ناراحتي روده شد و مرد.

چون نتوانست به راحتي شنا کند.

ارگردان مجموعه ي ستايش آخر داستان را لو داد :

اين سرتيتر بيشتر روزنامه هاي كشور بود او گفت كه پدر ستايش هم ميميرد (آخه چقدر مرگ و مير تو فيلم اتفاق مي افته ؟ اول مادر ستايش بعد شوهرش بعدم كه اون زنه كه خيلي هم پر رو بود فلج شد واقعا مسخره است ها ) و ستايش چاره اي جز ازدواج با رئيس كارخونه ندارد بعدش وسط هاي فيلم يارو با مادرش چهره ي واقعي شونو كم كم نشون ميدن يواش يواش چادر مقنعه و لباس هاي يك زن مسلما را با يك كافر منافق عوض ميكند و ستايش تبديل به يك شيطان پرست ميشه و همگي تو پارتي فردا شب البته با مادر شوهرش شركت ميكنند و از بس ترياك و مواد ميكشن اونا هم ميميرند بچه هاي ستايش را هم پدر شوهر سابقش ميگيره و در يك سانحه ي دردناك پدر شوهر سابقش بهمراه خانواده گور به گور ميشن تا كلكسون مرگ در اين مجموعه كامل شود اين بود آخر داستان البته اگه تو تلويزيون داستان فرق ميكرد بدونيد كارگردان عوض شده و آخر ماجرا هم فرق كرده

خدا رو شکر که این فیلم مسخره تموم شد

جذابیت شخصیتی و نفوذ در دیگران

بیوگرافی ترلان پروانه

ترلان پروانه بازیگر و هنرمند خردسال در تیر ماه 1378 در خانواده فرهنگی و هنرمند در شهر شیراز بدنیا آمد، در سه سالگی از طرف چند شرکت تبلیغاتی برای ساخت تیزر دعوت به کار شد و همزمان در برنامه های آموزشی شبکه جام جم و شبکه یک سیما به ایفای نقش پرداخت و در فیلم سینمایی رویای آخر به کارگردانی آقای مهرداد خوشبخت و سریال بچه های خیابان به کارگردانی آقـای همایون اسعدیان و تئاتر آفتاب و درخت نقشی کوتاه اجرا نمود .پس از نشان دادن استعداد خود کارش را به طور جدی در سینما، تلوزیون و تئاتر ادامه داد.ا

بدشانس ترین افراد دنیا

یارو چراغ قوه میسازه که با نوره خورشید کار میکنه!

غضنفر آخر عمري بچه هاشو جمع ميکنه دور خودش و به هر کدوم يه تيکه چوب ميده ميگه بشکنيد. همه ميشکونن … به هر کدوم 5 تا چوب بيل ميده ميگه بشکونيد. همه ميشکونن… به هر کدوم 10 تا دسته بيل ميده ميگه بشکونيد . همه ميشکونن…! بر ميگرده ميگه پاشيد گمشيد برين بيرون جنبه يه نصيحت کردنم نداريد….

مزن بر سر ناتوان دست زور...پ نه پ! بزن سنگ بر سرش از راه دور!!!

کاربردهای مختلف " مُردن " در فرهنگ ما !!
برو بمیر : برو گمشو !
بمیرم برایت : خیلی دلم برایت می سوزد !
می میرم برایت : عاشقتم !
می مردی ؟ : چرا کار را انجام ندادی ؟
... مردی ؟ : چرا جواب نمی دهی ؟

"گویی هر جایی می روم بایستی تبعیض باشد. حتی اینجا که محل اموزش و یادگیری است. ولی تویک فرصتی من این فاصله را از بین می برم."

این ها جملاتی بودند که وقتی تازه وارد دبستان شده بودم و برای اولین بار نگاهم به کلاسی افتاد که بعدا فهمیدم کلاس پنجم است.کلاسی که بر خلاف کلاس ما وحتی بقیه دارای پرده های زیبای مخملی ابی رنگ بود.یک رومیزی با گلهای قشنگ سرمه ایی یکی دوتا تابلو زیبای طبیعت که ادمی رو ناخوداگاه به میان طبیعت می برد.همیشه وقتی زنگ استراحت می خورد من قبل از رفتا به حیات سری به این کلاس می زدم شاید باور نکنید ولی بوی این کلاس هم با بقیه فرق داشت.

اینها تماما من رو در تصمیمم برای از بین بردن فاصله مصمم تر می کرد و هرروز نفرتم نسبت به مدیر وناظم بیشتر می شد حتی دیگه به پدر مدرسه هم سلام نمی کردم.خدا رحمتش کنه چقدر به پدرم می گفت کاوه مثله نوه من است ولی من وجودم فقط نفرت بود.اخر ما چه گناهی کرده بودیم که نباید کلاسی به زیبایی انها داشته باشیم.اخه رنگ کلاس انها هم با بقیه متفاوت بود.رنگ سبز چمنی با ان وایت برد زیبا چه هم خوانی داشت.راستش معلم انها از نظر پوشش و شیک پوشی کلی با اصغر اقای ما که قبل و بعد کلاس فقط ماشین پیکان قهوه ایی خودش را می شناخت که نکنه یک مسافر رو از دست بدهد فرق داشت.

راستش من تبحر خاصی تو از بین بردن این فاصله ها دارم.ان زمانها با سن کمم همیشه می گفتم من رو ساختن که فاصله ها رو از بین ببرم.اولین با رکه این فاصله رو کم کردم زمانی بود که من و برادرم که دوسالی از من بزرگتر بود در کنار ساحل داشتیم باشن ها قلعه می ساختیم.قلعه ان که خیلی بهتر از من بود من رو عصبانی کرد وقتی رفت که پرچمی برای قلعه اش پیدا کنه بهترین فرصت رو به من داد و من هم گوشه هایی از ساخته اش رو خراب کردم.خلاصه کتکی مفصلی خوردم ولی تو قلبم خوشحال بودم که نگذاشتم حقمم را بخورد.چون فکر می کردم از شن های که من اوردم استفاده کرده است.هر چند غروب که داشتیم رهسپار ویلا می شدیم من دیدیم سطل من سنگین است چون اصلا من سطلم رو خالی نکرده بودم و در حقیقت ایم من بودم که از شن های او استفاده کرده بودم.

اصغر اقا گفت چند تا از شما ریاضی انها ضعیف است.با توجه به اینکه من اصلا فرصت ندارم  با اقای پیام معلم کلاس پنجم صحبت کردم  تا جمعه برای شما یک کلاس تقویتی برگزار کند و ایشان هم قبول کرده است بدون وجهی این کار را انجام دهد.کلاس هم تو کلاس خودش انجام می شود.این خبر از هر خبری برای من خوشحال کننده تر بود.نه اینکه می رفتم تو کلاس بلکه می تونستم فاصله موجود را برای همیشه از بین ببرم و درس خوبی به همه از جمله مدیروناظم و....وحتی پدر مدرسه بدهم که از این به بعد همه را به یک چشم ببینند.

درتمام  مدت کلاس فقط کبریت تو جیبم را لمس می کردم انگاری داشتم مثل یک مربی که شاگردش را با ماساژ دادن برای رینگ مبارزه اماده می کند من هم ان رو برای مبارزه  با یک کلاس یا یک مدرسه اماده می کردم.

کلاس تمام شد.در جواب کوروش گفتم برو من هم تا چند دقیقه دیگه میام.چون جمعه بود و روز تعطیل همه منتظر اعلام پایان کلاس از طرف معلم بودند.تا این رو گفت همه گویی پرواز کردند غیر از من.اخه من با بقیه فرق دارم.بقیه اصلا حواسشون به حقشون نیست.ولی من نه.

به پنجره نگاه کردم ماشین معلم هم نبود.بچه ها هم که همه رفته بودند.من موندم تنها البته پدر مدرسه هم بود که داشت ان قسمت به گلها ور می رفت.رفت بالای میز کبریت رو که تاحال ماساژ می دادم فرستادم وسط رینگ شعله ایی  داشت که مطمئن بودم کسی یارای ان نیست.

از بیرون پدر مدرسه رو نگاه می کردم یهو ان ور تر نگاهم به ماشین اقای پیام افتاد.انگار اب سردی بر روی پیشانیم افتاد.اوه اوه وسط کلاس اقای پیام رفت بیرون و برگشت و بعد کوروش گفت پدر مدرسه داره ماشین اقای پیام رو جابجا می کند ولی من اصلا حواسم نبود.

یعنی اینکه معلم هنوز نرفته بلکه تو مدرسه است هنوز.

تا به در نگاه کردم معلم رو دیدم برگشتم کبریت رو دور کنم اما دیگه دیر شده بود و کبریت در وسط رینگ به شدت داشت جولان می داد.

اقای پیام خیلی با ارامش با یک ظرف اب برگشت و مسابقه کبریت و پرده رو نیمه تمام اعلام کرد.رنگ من مثله گلهای پرده قرمز قرمز بود.ابروی من هم شاید مثل ان قسمتی از پرده بود  که سوخته شده بود.

انتظارهر حرفی روداشتم الا اینکه او گفت:شاید بد نبود می گذاشتیم می سوخت چون از این پرده خسته شدیم و می خواهیم یک پرده جدید اویزان کنیم.یک لحظه گفتم این جا هم د اره نفوذ خودشان را به رخ ما یا شاید هم من تنها می کشد.

از من علت کارم رو جویا شد و من هم همه چی رو براش توضیح دادم.بعد از اینکه به تمام حرفام گوش داد داستان زیبایی کلاس را توضیح داد.اینکه همه چی از یک پنج تومانی که خودش تو کلاس پیدا می کنه و برای شوخی می گه بچه ها شما باید به وضعیت کلاس برسید و منتظر مدیر و بقیه نمانید و من از خودم شروع می کنم و این پنج تومانی من و شما هم پول بدهید.گفت اگر چه این رو برای شوخی گفتم ولی دیدم فرداش همه نفری پنج تومان دادند.اصلا باورم نمی شد.رومیزی و گل و...خریدند.چند ماه بعد هم همشون به پیشنهاد یکی از بچه ها که باباش رنگ فروشی داشت پول گذاشتند و رنگ با قیمت خوبی خریدند و همان بابای ان بچه امد و مجانی رنگ کرد.

اقای پیام گفت من سه سال است تو این مدرسه و تو این کلاسم.این زیبایی نه ماله یک سال که در مدت این سه سال به وجود امده است.گفت در ابتدای هرسال من این ماجرای واقعی رو تعریف می کنم و همه ترغیب می شوند وهر ساله چیزی به این کلاس اضافه می شود.حتی تعریف کرد که خودش هم سعی می کنه هرسال خوش پوش تر و مرتب تر سر کلاس حاضر بشود.

هر چی ان بیشتر حرف می زد من بیشتر در عمل کرده خودم سکوت می کردم.ان داشت گذشته کلاس را فلش بک میزد و من فلش بک تمام کارهایی رو که در مهد کودک در مهمانی و در کنار دوستام به بهانه کم کردن فاصله ها  می کردم. وقتی من رو با ماشینش به در خانه رساند.قبل از اینکه جواب خداحافظیم رو بده گفت:به قول چارلی چاپلین سعی نکن جایی کسی رو تو این دنیا بگیری چون برای همه به اندازه کافی تو این دنیا جا هست.

این سخن اخر انگار همیشه با من است حتی حال که عمری از من گذشته است وا گوشم پر است از واژه هایی همچون بورژوا سرکیسه کنندگان و استعمارو......

-یادمون باشه که؛ خدا همیشه هست.

-یادمون باشه که؛ کسی که زیر سایه دیگری راه میره، خودش سایه‌ای نداره.

-یادمون باشه که؛ هر روز باید تمرین کرد دل کندن از زندگی را.

-یادمون باشه که؛ زخم نیست آنچه که درد دارد، عفونته.

-یادمون باشه که؛ در حرکت همیشه افق‌های تازه هست.

-یادمون باشه که؛ دست به کاری نزنیم که نتوانیم آن را برای دیگران تعریف کنیم.

-یادمون باشه که؛ اونایی که دوستشون داریم می‌تونند دوستمون نداشته باشند.

-یادمون باشه که؛ حرف‌های کهنه از دل کهنه میاد، پس دلی نو بخریم.

-یادمون باشه که؛ فرار، راه به دخمه‌ای می‌بره برای پنهان شدن، نه آزادی.

این رستوران در فیلیپین بوده و مشتریان می توانند کنار امواج آبشار غذای دلخواه خود را نوش جان کنند...

دروغ می گفت.........

               دروغ می گفت........

دیگری را دوست می داشت...

      بارها از او پرسیدم دوستم داری می گفت:آری

آخر از پای شکیبایی افتادم گفتم راستش را بگو هرچند هم که سخت باشد تو را خواهم بخشید......

آیا پای یکی دیگر میان است؟

کمی چرب زبانی کرد و در آخر گفت: آری

گفتم تو سال ها به من دروغ گفتی این بار من به تو دروغ می گویم:

        « تو را هرگز نخواهم بخشید»

مشترک گرامی، ضمن تبریک، شما برنده یک خط تلفن همراه و یک دستگاه گوشی شده‌اید. لطفا برای هزینه پست هدیه خود مبلغ 150 هزار ریال به شماره حساب زیر واریز کنید.

به نظر شما این پیامک غیرواقعی، شوخی یا کلاهبرداری است یا ممکن است حقیقت داشته باشد؟…………

تا کمر رفتم تو موتور ماشینم که ببینم چه مرگشه ، رفیقم اومده میگه
داری تعمیرش میکنی ؟

پــــ نه پـــــ دارم با گِیج روغن درد و دل میکنم

با دوستم رفتیم دکتر واسه عمل بینیش دکتر میگه میخوای بینیتو کوچیک کنی؟ پـَـَـ نــه پـَـَــــ اومدیم بکوبیمش 3 طبقه بسازیم

در يک اتاق تاريک 3 (سه) کلاه قرمز و 2 (دو) کلاه آبي قرار داده ايم. 2 (دو) نفر بينا و 1 (يک) نفر نابينا وارد اتاق مي شوند و هر کدام يک کلاه را بر سر مي گذارند و از اتاق خارج مي شوند. چون اتاق تاريک بوده است دو نفر بينا نيز مانند فرد نابينا قادر به تشخيص رنگ کلاه خود نيستند. بيرون از اتاق هر يک فقط به کلاه ديگران نگاه مي کنند و درباره رنگ کلاه روي سر خودشان قضاوت مي کنند ...

بيناي اول: من نمي دانم که کلاهم چه رنگي است.

بيناي دوم: من هم نمي دانم که کلاهم چه رنگي است.

نابينا: من مي دانم که کلاهم چه رنگي است !!

ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید

این گیسو پریشان کرده بید وحشی باران

یا نه دریائیست گویی واژگونه بر فراز شهر

شهر سوگواران

هر زمانی که فرو می بارد از حد بیش

ریشه در من می دواند پرسشی پیگیر با تشویش

رنگ این شبهای وحشت را

تواند شست آیا از دل یاران؟

چشم ها و چشمه ها خشکند

روشنی ها محو در تاریکی دلتنگ

همچنانکه نامها در ننگ

هر چه پیرامون ما غرق تباهی شد

آه باران

ای امید جان بیداران

بر پلیدی ها که ما عمریست در گرداب آن غرقیم

آیا چیره خواهی شد؟

تبلت ها و تلفن های همراه هوشمند آرام آرام عوارض ناشی از فناوری پیشرفته را بروز می دهند ،  عوارضی چون درد در ناحیه گردن بر اثر خیره شدن طولانی مدت کاربر به آن ها یا در انگشت شصت دست بر اثر تایپ کردن با کلید های کوچک .بررسی ها نشان می دهد افراد به طور متوسط روزانه بین نیم تا دو ساعت از تلفن همراه به منظوری غیر از تلفن کردن استفاده می کنند . اما بدن انسان برای به کارگیری هایی چنین ابزارهایی طراحی نشده است و این تلفن ها و صفحه کلید هایشان بسیار کوچک است . وزن سر انسان به طور متوسط بین 4 تا 5/5 کیلوگرم است و بدن انسان در وضعیت طبیعی می تواند با توزیع متعادل این وزن، آن را تحمل کند اما اگر سر به طور ثابت مقابل یک نمایشگر قرار گیرد 4 برابر سنگین تر به نظر می آید و به تمام بدن فشار وارد می کند . بیش تر امراض ناشی از تلفن های همراه بر اثر آسیب دیدگی ماهیچه ها، تاندون ها و اعصاب ویژه در  ناحیه گردن و اعضای فوقانی بدن پدید می آید این بیماری ها قابل درمان هستند. مشروط برآنکه علائم هشداردهنده نادیده نگیریم بهترین راه برای پیشگیری از چنین آسیب هایی آن است که به کارگیری این تلفن ها به حداقل برسد، در حین کار با آنها استراحتی به خود بدهیم یا به راه های دیگر ارتباطی نیز فکر کنیم. آسیب پذیر ترین کاربران این تلفن ها کودکان و نوجوانان هستند چون بیشترین طیف استفاده کنندگان از این تلفن ها را تشکیل می دهند.

لوسیا زاراته( مکزیکی ، 89-1863 م.)  ساکن سن کارلوس مکزیک، کوتوله ای با قد 67 سانتی متر و وزنی معادل 1/1 کیلوگرم، در هنگام تولد و در سن 17 سالگی تنها 2/13 کیلوگرم وزن داشت و در تولد 20 سالگی اش وزن او به 5/9 کیلوگرم رسید.